Σάββατο 19 Αυγούστου 2017

Δανεικά


Δεν ανήκεις πουθενά.
Δε θα ανήκω σε τίποτα.
Δανείζομαι από το μεδούλι σου.
Ρουφάς από τη χάρη μου.
Ακουμπώ στα ξεφυσήματά σου τα ζεστά βράδια.
Ποδοπατάς τις σκέψεις μου πριν σφραγίσουν τα βλέφαρα.
Στις άκρες των δαχτύλων σου στο μαξιλάρι μου, που περπατούν πριν φτάσουν στα χείλη μου,
στο χρώμα της ίριδας των ματιών σου, εδώ κατοικούμε.

Δανεικά είναι όλα και αγύριστα.
Ο χρόνος, οι λεπτοδείκτες, τα λόγια, τα σεντόνια.
Φρεναπάτη η κτήση, δίχως επιστροφή δανείζεσαι.

Λαξευμένοι οι λίθοι σου, απόκρημνη η πηγή σου.
Θα άλλαζα πολλά, μα ούτε κλωστή από την ψυχή σου.

Δανεικά ας είναι όλα, τα αυγουστιάτικα ετούτα ξημερώματα σου τα χρωστώ,
πάρε τα, σου τα χαρίζω.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου