Την ακούς τη Σειρήνα;

Να ναι πειρασμός, να ναι μεγάλη ιδέα, να είναι εκείνη η κάποια έμπνευση. Να ναι βάρβαρος κατακτητής της ηθικής σου, να είναι όλεθρος ντυμένος με χρυσό μανδύα. Να είμαι εγώ.

Την ακούς τη Σειρήνα. Μα λες όχι, λες θα αντισταθείς, λες εγώ θέλω νηφάλιος να είμαι, ανενόχλητος από βοές, να πορευτώ καθαρόμυαλος και ευθύς. Λες εγώ ξέρω να τα ζυγιάζω, ξέρω να βουλώνω τα αυτιά μου.

Το τραγούδι της όμως, είναι πιο δυνατό κι από την ύπαρξη την ίδια. Καμπυλώνει τον ήχο για να σου ψιθυρίσει, θυμήσου τι πόθησες, θυμήσου για τι μόχθησες, μην ξυπνήσεις ούτε σήμερα. Σε ταράζει, σε ανατριχιάζει, Σειρήνα είναι και ξέρει να σε κουμαντάρει.

Νόμισες πως είχες λογική μικρέ μου ναυαγέ, μα εκείνη κατέχει εκείνο το αγγελικό σάλπισμα, εκείνο το άγγιγμα του τρελού, εκείνο το αίσθημα, να σε παραλύει με συναίσθημα.

Ανελέητη είναι λες. Μα πότε ζήτησες να σου δείξουν έλεος;

Δε θα τη δεις ποτέ, ποτέ μες στους καιρούς, μοναχά θα την ακούς. Νότες θα γυροφέρνει, λέξεις θα προσπερνάει, αναστεναγμούς θα κρύβει στο πεντάγραμμο. Την ακούς; Μη μου πεις ψέματα. Την ακούς.

Άκου κι εμένα τώρα, που για χάρη σου και για δικιά της χάρη, τόσο καιρό σωπαίνω. Αν θες να σβήσει, αν θέλεις ίσως να χαθεί, πρέπει να αφεθείς, πρέπει να την υπακούσεις. Όσο αντιστέκεσαι, εκείνη τρέφεται. Όσο την πολεμάς, αυτή κερδίζει έδαφος. Όσο της λες όχι, γυναίκα πλανεύτρα, εκείνη πεισμώνει να σε αποκεφαλίσει.

Φαίνεσαι να είσαι υποχείριό της, φαίνεται να σε νικάει το παιχνίδι της, φαίνεται να έχω δίκιο.

Την ακούς τη Σειρήνα, μη βαυκαλίζεσαι. Πρέπει να παραδοθείς σου λέω. Μα να γυρίσεις πάλι πίσω. Τότε είσαι άτρωτος εσύ κι αυτή κομπογιαννίτισσα. Αν βαλθείς να την προσπεράσεις, θα βρεις στο διάβα σου χίλιους παλμούς από την ηχώ της, μία κι άλλη μιά κι όσες ακόμη φορές. Αν μείνεις εκεί ριζωμένος, το στυφό καρπό του λωτού θα τον ρημάξεις και δε θα ξέρεις αν είσαι πια και τι.

Να πας. Να ενδώσεις. Επειδή το θες.

Και μην τρομάξεις σαν δεις, πως φτάνοντας εκεί, γυρίσει το βλέμμα σου μπροστά της κι είναι τα μάτια της σαν τα δικά μου κι είναι τα χείλη της σαν τα δικά μου. Και μην τρομάξεις που η φωνή της σε καλεί όπως σε φώναζα εγώ κοντά μου. Σου το λέω για μια στερνή φορά κι αν θες ακούς.
Εγώ είμαι.

Σε περιμένω στο λιμάνι.
Ελπίζω να γυρίσεις. Ελπίζω να γυρίσεις νικητής. Ελπίζω να γυρίσεις Εσύ.